Według Michaela Foucaulta: "[k]ażde społeczeństwo posiada własny reżim prawdy,
własną ‘ogólną politykę’ prawdy: to jest typy dyskursu, które akceptuje..." Co to oznacza? Każda społeczność posługuje się swoim
własnym dyskursem, czyli przekazem komunikacyjnym, kodem, językiem. Ten właśnie
kod (język) nazwany został przez Foucaulta ‘reżimem prawdy’.
Język
służy do opisu rzeczywistości oraz komunikowania się. Rzeczywistość społeczności,
miast, krajów różni się. To co prawdziwe (akceptowane) w Stanach Zjednoczonych,
niekoniecznie będzie prawdziwe (akceptowane) w Polsce.
Czym jest prawda?
Na
prawdę składają się: kultura, normy społeczne i moralne, religia, warunki
naturalne, poziom wykształcenia, itp.
Przykład 1:
Podczas
gdy w Europie do opisu koloru śniegu wystarczy słowo „biały”, Eskimosom
określenie to nie wystarczy. Aby precyzyjnie opisać środowisko życia
mieszkańców bieguna północnego należy być świadomym tego, że żyjąc w krainie
śniegu mają oni dużo więcej określeń na jego kolor.
Przykład 2:
Matka
Polka jest wyrażeniem, które dla Polaków i dla obcokrajowców ma całkowicie inne
znaczenie. Podczas gdy dla obcokrajowca wyrażenie to będzie oznaczać jedynie
matkę o polskiej narodowości, Polak odczyta szereg ukrytych znaczeń, do których
obcokrajowiec, wywodzący się z innej kultury, nie ma dostępu (chyba, że ktoś mu
uświadomi te ukryte znaczenia). Matka Polka kryje w sobie następujące rodzaje
znaczeń:
-
symboliczne: oznacza matkę cechującą się szczególnym oddaniem swojemu dziecku,
kobietę będącą strażniczką domowego ogniska, zajmującą się domem i dziećmi,
troskliwą i kochającą;
-
patriotyczne: związane z historią narodu polskiego znajdującego się pod
zaborami, kiedy to matki odgrywały szczególną rolę – miały za zadanie wychować
dzielnych i mężnych synów, którzy będą walczyć za wolność kraju; Ojczyzna bardzo
często nazywana jest przez Polaków Matką;
-
religijne: odwołujące się do Matki Bożej, zajmującej szczególne miejsce w
kulcie religijnym Polaków.
Przykład 3:
Kolonizacja
jest różnie przedstawiana: inaczej przez kraje kolonizujące, inaczej przez
kolonizowane. W powieści Daniela Defoe zatytułowanej Robinson Cruzoe, główny bohater przedstawiony jest niemal zawsze pozytywnie:
jest odważny, zaradny, inteligentny.
Piętaszek natomiast, przedstawiciel kolonizowanych, wydaje się być niemądry i
naiwny. Przyjmując religię, zwyczaje i język Robinsona podporządkowuje mu się i
uznaje jego wyższość. Jądro ciemności Josepha
Conrada natomiast ukazuje całkowicie odmienny obraz kolonizatorów i
kolonizowanych: okrutne (prawdziwe) zamiary tych pierwszych wobec tych drugich.
Powyższe
przykłady pokazują więc, że istnieją różne ‘reżimy prawdy’. Reżimy prawdy
kształtowane są przez język oraz związaną z nim kulturę danej grupy społecznej
lub narodowości. Czy myślenie bez języka jest więc możliwe? Skoro język (a
także kultura i środowisko życia) determinują to co dana społeczność uważa za
prawdę, niemożliwym jest oddzielenie języka od danego sposobu pojmowania
rzeczywistości. Język to rzeczywistość, to prawda, to akceptowalne zachowania
społeczne. Czyż nie istnieje zatem wiele różnych rzeczywistości, prawd i norm?
Istnieje wszakże wiele języków.
p.s. Dołączony do artykułu rysunek jest autorstwa mojego kolegi - utalentowanego artysty:) Pozdrowienia dla niego:)
p.s. Dołączony do artykułu rysunek jest autorstwa mojego kolegi - utalentowanego artysty:) Pozdrowienia dla niego:)
"Granice mojego języka są granicami mojego świata" - zasób języka to także inteligencja, bo słowo, które nie istnieje w naszym słowniku, to rzecz, zjawisko, którego nie znamy.
OdpowiedzUsuńZgadzam się:)
OdpowiedzUsuń