Krótki przewodnik po metodach nauczania

Szkoły językowe stosują dzisiaj różnego rodzaju metody nauczania. Na jaką z nich się zdecydować? Co zrobić, żeby wybrać tę najbardziej odpowiednią dla nas? Jak uniknąć rozczarowania? Poniżej przedstawiam Krótki przewodnik po metodach nauczania. Przed zapisem na kurs koniecznie rozważcie „za” i „przeciw”. 

Metoda audiolingwalna – Audio-lingual Method – popularnie zwana Metodą Callana; celem tej metody jest szybkie nabycie przez uczniów umiejętności komunikatywnych poprzez powtarzanie całych fraz i zdań. Uczniowie mogą wyrobić sobie w ten sposób nawyki automatycznych odpowiedzi, a podczas mówienia nie myślą w języku ojczystym.

Cechy charakterystyczne:

- prezentacja nowego materiału za pomocą dialogów

- powtarzanie fraz i zdań

- nauka słówek w kontekście

- brak wyjaśnień zasad gramatycznych (gramatyka nauczania poprzez konstrukcje)

- ograniczenie języka ojczystego

- ćwiczenia typu: pytanie-odpowiedź

- nacisk na wymowę oraz mówienie

- użycie pomocy wizualnych.

Metoda Bezpośrednia – Direct Method – metoda ta kładzie nacisk na spontaniczne użycie języka oraz umiejętność myślenia w języku obcym. Celem metody jest nauczanie płynności mówienia za pomocą „realiów” – przedmiotów oraz gestów.

 Cechy charakterystyczne:

- używanie wyłącznie języka obcego

- nauczanie słownictwa z  życia codziennego

- nauczanie gramatyki w sposób pośredni

- użycie pomocy dydaktycznych: „realiów”

- nauczanie głównie umiejętności słuchania, mówienia oraz wymowy

- ćwiczenia typu pytanie-odpowiedź.

Metoda gramatyczno-tłumaczeniowa – Grammar Translation Method – jest to metoda tradycyjna, która koncentruje się na nauczaniu gramatyki oraz zastosowaniu jej w tłumaczeniu tekstów. Nauczanie słownictwa odbywa się poprzez dosłowne tłumaczenie na język ojczysty. Na zajęciach uczniowie czytają i tłumaczą tekst, a następnie omawiają go pod względem słów oraz konstrukcji gramatycznych.

Cechy charakterystyczne:

- językiem nauczania jest język ojczysty

- nacisk na nauczanie gramatyki

- nauczanie pojedynczych słówek

- ćwiczenia gramatyczne oraz czytanie i tłumaczenie tekstów

- nie zwraca się uwagi na nauczanie mówienia.

Metoda komunikatywna - Communicative Approach -  kładzie także nacisk na to, aby uczniowie używali języka w różnych kontekstach oraz na to, aby uczyli się funkcji języka. Metoda komunikatywna skupia się na potrzebach uczniów, a także na związku miedzy językiem uczonym w klasie, a językiem używanym poza klasą. Zadaniem jest rozwijanie kompetencji komunikatywnej, dlatego też zajęcia często przyjmują formę: negocjacji i kooperacji między uczniami, odgrywania ról (role-plays) czy ćwiczeń rozwijających funkcje językowe.

Cechy charakterystyczne:

- nacisk na komunikację oraz funkcję językowe

- użycie tekstów oryginalnych

- formy pracy: praca w parach oraz grupach, wymiany językowe, negocjacje, scenki

- gry językowe. 

Metoda całkowitego reagowania – Total Physical Response - oparta jest na założeniu, że dzieci uczą się języka obcego w taki sam sposób jak języka ojczystego. Nauczanie polega na tym, że dzieci najpierw uczą się rozumienia języka, a następnie reagowania na polecenia w języku obcym. Nauczyciel wydaje instrukcje, a dzieci reagują zazwyczaj ruchem. Ostatnią fazą w procesie nauczania jest wypowiadanie słów lub konstrukcji, które dzieci kojarzą z odpowiednim ruchem czy reakcją.

Cechy charakterystyczne:

- metoda przystosowana do nauczania dzieci

- nauczyciel wydaje instrukcje, a dzieci reagują ruchem

- nacisk na rozumienie oraz umiejętność słuchania , a dopiero potem mówienia

- zamiana ról: dzieci wydają sobie nawzajem polecenia. 

Metoda Helen Doron – metoda nauczania dzieci polegająca na zabawie przy użyciu języka. Wczesne wprowadzenie nauczania języka sprawia, że małe dzieci mają możliwość nabycia doskonałego akcentu (gdyż ich aparat mowy jest jeszcze elastyczny). Zajęcia odbywają się w przyjaznej atmosferze i w obecności rodziców.

Cechy charakterystyczne:

- nauka poprzez słuchanie wierszyków, rymowanek i piosenek

- reagowanie na polecenia nauczyciela

- naśladowanie zachowań nauczyciela

- nacisk na wymowę, rozumienie oraz mówienie. 

Która metoda wydaje się Wam najlepsza?